Productive Performance and Meat Quality of Fattening Beef Cattle Fed Sugarcane Silage Fermented with Lactobacillus and Yeast.

Abstract

The purpose of this study is to evaluate the use of fermented sugarcane or sugarcane fermented with microorganism as a roughage source for fattening beef cattle. Experiment 1 studied the effects of fermenting pineapple silage (PS), sugarcane silage (SS), sugarcane with Lactobacillus plantarum (SLP) at a level of 1X107 cfu/g, Lactobacillus fermentum (SLF) at a level of 1X107 cfu/g, and Saccharomyces cerevisiae (SSC) at a level of 1X107 cfu/g on the nutritional value of the fermented sugarcane. It was found that the protein and moisture content of the sugarcane fermented with all three types of bacteria and yeast were higher than those of non-inoculated fermented sugarcane, but other nutritional values were similar. Experiment 2 studied aimed to investigate effect of feedlot performances, carcass characteristics and production costs and profit of fattening beef cattle fed sugarcane silage fermented with microorganism. Thirty crossbred Charolais steers at an average age of 4 years and initial body weights of 605.90 kg were used in this study. The fattening beef cattle were randomly assigned to receive five dietary treatments (4 cattles/ treatment) in Completely Randomized Design (CRD). Five dietary treatments were 1) fed with pineapple silage as roughage source (PS) 2) sugarcane silage without lactobacillus (SS) 3) sugarcane silage supplemented with Lactobacillus plantarum 1X107 cfu/g (SLP) 4) sugarcane silage supplemented with Lactobacillus fermentum 1X107 cfu/g (SLF) and 5) sugarcane silage supplemented with Saccharomyces cerevisiae 1X107 cfu/g (SSC). Five groups were fed concentrate (16 percentage CP) at 1 % body weight. While roughage was fed ad libitum. The fattening period was lasted for 425 days. The results showed that final weight, average daily gain (ADG), weight gain, and feed conversion ratio (FCR) had no significant differences among treatments (P>0.05). Hot carcass weight, chill carcass weight, hot carcass percentage, fat thickness and marbling score were not significantly different (P>0.05). In terms of the economic return, feed cost, animal cost, carcass price and net income was no significant differences among treatments (P>0.05). According to the results of this research, it is suggested that sugarcane silage treated with or without microorganism would be used as roughage source for fattening beef cattle without any negative effect on growth performance and carcass characteristics.

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของการใช้ต้นอ้อยหมักหรืออ้อยหมักด้วยจุลินทรีย์เพื่อเป็นแหล่ง อาหารหยาบสำหรับโคขุน การทดลองที่ 1 ศึกษาผลของการหมักอ้อยด้วยจุลินทรีย์ต่อคุณค่าทางโภชนะโดยใช้สับปะรดหมัก (Pineapple silage; PS) อ้อยหมัก (Sugarcane silage; SS) และอ้อยหมักด้วยจุลินทรีย์ Lactobacillus plantarum (Sugarcane silage with Lactobacillus plantarum; SLP) ที่ระดับ 1X107 cfu/g จุลินทรีย์ Lactobacillus fermentum (Sugarcane silage with Lactobacillus fermentum; SLF) ที่ระดับ 1X107 cfu/g และจุลินทรีย์ Saccharomyces cerevisiae (Sugarcane silage with saccharomyces cerevisiae; SSC) ที่ระดับ 1X107 cfu/g จากการศึกษาพบว่าที่อ้อยหมักด้วยจุลินทรีย์ทุกชนิดมีปริมาณโปรตีนมากกว่า อ้อยหมักแบบไม่เสริมเชื้อจุลินทรีย์ แต่ค่าโภชนะอื่น ๆ มีค่าใกล้เคียงกัน การทดลองที่ 2 ศึกษาประสิทธิภาพการเจริญเติบโต คุณลักษณะซาก และต้นทุนและผลตอบแทนทางเศรษฐกิจของโคขุน ที่ได้รับอาหารหยาบจากอ้อยหมักด้วยเชื้อจุลินทรีย์ โดยใช้โคขุนลูกผสมชาร์โรเล่ส์ อายุประมาณ 4 ปี น้ำหนักเริ่มต้นประมาณ 587.51±110.06 กิโลกรัม จำนวน 30 ตัว วางแผนการทดลองแบบสุ่มสมบูรณ์ (Completely randomized design; CRD) แบ่งการทดลองออกเป็น 5 กลุ่ม กลุ่มละ 4 ตัว ดังนี้ กลุ่มที่ 1 ได้รับอาหารหยาบเป็นเปลือกสับปะรดหมัก (PS) กลุ่มที่ 2 ได้รับอาหารหยาบเป็นอ้อยหมักที่ไม่มีการเสริมด้วยจุลินทรีย์ (SS) กลุ่มที่ 3 4 และ5 ได้รับอาหารหยาบเป็นอ้อยหมักด้วยจุลินทรีย์ Lactobacillus plantarum (SLP), Lactobacillus fermentum (SLF) และ Saccharomyces cerevisiae (SSC) ที่ระดับ 1X107 cfu/g ตามลำดับ โคทุกกลุ่มการทดลองได้รับอาหารข้นโปรตีน 16 เปอร์เซ็นต์ ในปริมาณ 1 เปอร์เซ็นต์ ของน้ำหนักตัว ร่วมกับอาหารหยาบแบบไม่จำกัดปริมาณ ใช้ระยะเวลาการทดลอง 425 วัน พบว่าน้ำหนักสุดท้าย อัตราการเจริญเติบโตต่อวัน (Average daily gain; ADG) น้ำหนักที่เพิ่มขึ้น และอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นน้ำหนักตัว (Feed conversion ratio; FCR) ของแต่ละกลุ่มการทดลองไม่แตกต่างกัน (P>0.05) ด้านน้ำหนักซากอุ่น น้ำหนักซากเย็น ร้อยละซากอุ่น ความหนาไขมันหุ้มซาก และไขมันแทรกของโคระหว่างกลุ่มการทดลองไม่แตกต่างกัน (P>0.05) นอกจากนี้พบว่าค่าอาหาร ค่าสายพันธุ์ ราคาซาก และกำไร ของโคแต่ละกลุ่มการทดลองไม่แตกต่างกัน (P>0.05) ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า อ้อยหมักหรืออ้อยหมักด้วยจุลินทรีย์มีศักยภาพสำหรับเป็นอาหารหยาบทางเลือก เพื่อการเลี้ยงโคขุนโดยไม่ส่งผลเสียต่อการประสิทธิภาพเจริญเติบโต และคุณภาพซาก