โมเดลการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุ

Abstract

The objective of this research is to analyze the factors of potential to use technology, technology acceptance and lifestyle towards the intention to use communicative innovation of the elderly, with an attitude of using communicative innovation as variable. The data were collected from a sample of 400 elderly, over 60 years of age who use the communicative innovation, in the lower northern regions such Phitsanulok, Tak, Phetchabun, Sukhothai and Uttaradit. The tool used in this research was a model of using communicative innovation of elderly people questionnaire. It was used an analysis of a structural equation model.

The results indicated that potential to use technology, technology acceptance and lifestyle had the significantly direct influence on the intention to use communicative innovation of the elderly at the .001 level with a β value of -0.153, 0.323 and 0.730, respectively and lifestyle had the significantly indirect influence on the intention to use communicative innovation of the elderly with significant at the .001 level with a β values ​​of 0.411 and 0.649, respectively of using innovative communication as the mediator variable. Attitude of using innovative communication had a direct influence on the intention to use communicative innovation among the elderly people significant at the .001 level with a β value of 0.998 and R2 value of 0.996. The result also found that the potential to use technology, technology acceptance and lifestyle attitude of using innovative communication had to predict the on the intention to use communicative innovation among the elderly people significantly at the 99%

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยด้านศักยภาพในการใช้เทคโนโลยี การยอมรับเทคโนโลยีและรูปแบบการดำเนินชีวิต ที่มีต่อความตั้งใจในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุ โดยมีทัศนคติในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารเป็นตัวแปรส่งผ่าน เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้สูงอายุที่มีอายุเกิน 60 ปีบริบูรณ์ ที่มีการใช้นวัตกรรมในการสื่อสารในเขตภาคเหนือตอนล่าง ได้แก่ จังหวัดพิษณุโลก จังหวัดตาก จังหวัดเพชรบูรณ์ จังหวัดสุโขทัย และจังหวัดอุตรดิตถ์ จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามโมเดลการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุ งานวิจัยนี้ใช้การวิเคราะห์ด้วยแบบจำลองสมการเชิงโครงสร้าง ผลการวิเคราะห์พบว่า ศักยภาพในการใช้เทคโนโลยี การยอมรับเทคโนโลยีและรูปแบบการดำเนินชีวิตมีอิทธิพลทางตรงต่อความตั้งใจในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่า β เท่ากับ-0.153, 0.323 และ 0.730 ตามลำดับ ทั้งนี้การยอมรับเทคโนโลยีและรูปแบบการดำเนินชีวิตที่มีอิทธิพลทางอ้อมต่อความตั้งใจในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุ โดยมีทัศนคติในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารเป็นตัวแปรส่งผ่านอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่า β เท่ากับ 0.411 และ 0.649 ตามลำดับ อีกทั้งยังพบว่า ทัศนคติในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารยังมีอิทธิพลทางตรงต่อความตั้งใจในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยมีค่า β เท่ากับ 0.998 และโดยมีค่า R2 เท่ากับ 0.996 ทั้งนี้แสดงให้เห็นว่าตัวแปรศักยภาพในการใช้เทคโนโลยี การยอมรับเทคโนโลยี รูปแบบการดำเนินชีวิตและทัศนคติในการใช้นวัตกรรมการสื่อสาร สามารถพยากรณ์ความตั้งใจในการใช้นวัตกรรมการสื่อสารของผู้สูงอายุได้ 99%